Mało kto podejrzewa, że inteligentna i dobrze sytuowana grupa młodzieży z porządnych domów, uczęszczająca do renomowanego liceum, ciesząca się dobrą opinią, za maską kultury i poprawności skrzętnie ukrywa bezwzględność i sadystyczne skłonności. To drugie demoniczne oblicze znają tylko oni sami i ich zaszczute ofiary. Strach i zmowa milczenia nakręcają spiralę strachu, nienawiści i agresji, a brak hamulców moralnych sprawia, że brutalność przyjmuje coraz okrutniejsze formy.

Rok 1794, Polska - doświadczony górnik z podkrakowskiej kopalni odnajduje w pokładach soli, liczącej ponad 13 milionów lat, tajemniczy przedmiot wykonany z polerowanej stali. Detroit współcześnie - John Steward-Malecki, potomek starego rodu, który przed wiekami dotarł na kontynent amerykański z Europy Środkowej, zostaje wplątany w ciąg niespodziewanych wydarzeń.

"Rozstania i powroty to trzecia i ostatnia część cyklu powieściowego Kobieta w gorsecie. Przedstawia dalsze losy rodziny Chrostelskich, w której dominującą rolę odgrywa Beata, chociaż tworzy z mężem Piotrem związek oparty na solidnym partnerstwie. Małżonka jest po operacji i walczy ze swoimi przypadłościami zdrowotnymi, dlatego ten okres życia toczy się głównie wokół niej, ale nie tylko. Obydwoje są nauczycielami i przeżywają przeróżne kłopoty, zarówno w pracy, jak i w domu. Muszą się zmierzyć z problemami dorastających synów, a także własnymi, które doprowadzają do kryzysu. Chwile słabości, pokus – to samo życie, ale również i przestroga dla każdego z nas! Czy tak samo byśmy postąpili jak oni? Zachęcam do lektury, gdyż w przeważającej części jest oparta na zdarzeniach z życia wziętych i z pewnością wyciśnie niejedną łezkę wzruszenia. Możesz śmiało zacząć czytać od tej części, a jak Cię zainteresuje, to zapewne sięgniesz po wcześniejsze. Uważam, że jest to książka rodzinna i może ją czytać każdy z dorosłych czytelników." Krzysztof Chmielowski.

Książka o ludzkich rozterkach, nadziejach i poszukiwaniu spełnionej miłości. Patryk Wolski - trzydziestosześcioletni lekarz pediatra, mężczyzna o nietuzinkowej urodzie, podczas urlopu w Świnoujściu dostrzega na plaży kobietę, która swoim intrygującym zachowaniem wzbudza nie tylko jego ciekawość, ale i głębsze zainteresowanie. Jest nią Karolina Karwowska-Banish, niewiasta o niezwykłej urodzie, która każdego dnia przychodzi na plażę sama i siedząc na gorącym piasku, godzinami wpatruje się w morze, jakby tam szukała ukojenia. Już na pierwszy rzut oka widać, że kobieta cierpi, że przeżywa jakieś wewnętrzne rozterki, a może nawet dramat. Patryk, znany z dużej swobody w zawieraniu znajomości damsko-męskich, tym razem traci dotychczasową pewność siebie. Intuicja podpowiada mu, że ma do czynienia z kimś niezwykłym, eterycznym, subtelnym, kogo łatwo dotknąć, zranić... Co dręczy tajemniczą kobietę, czego wypatruje w morskim bezkresie, kim jest i dlaczego unika okazji do zawierania znajomości? Te pytania odbierają Patrykowi spokój.

Przed wami powieść przygodowa w konwencji płaszcza i szpady osadzona w czasie powstania styczniowego. Na ziemi konińskiej w okolicach Ślesina w 1863 roku doszło do krwawych bitew i kilku mniejszych potyczek. Wcześniej, bo w 1850 roku, na tych terenach, a konkretnie w lesie grąblińskim, miały miejsce objawienia maryjne. Kazimierz, syn pasterza i wizjonera Mikołaja Sikatki, bierze udział w bitwie pod Ignacewem. Wzięty do niewoli przebywa w tym samym areszcie, w którym wcześniej znalazł się jego ojciec, uwięziony za szerzenie niebezpiecznych dla zaborcy treści niepodległościowych, które usłyszał z ust Matki Bożej. W wydarzeniach, dla których tłem jest powstanie, biorą udział młody carski oficer, handlarz z Grąblina oraz chłop o imieniu Marceli, mieszkaniec pobliskiej Wygody. Przeżywają niesamowite perypetie, wzloty i upadki, żeby na koniec wyciągnąć wnioski na życie. Przez karty książki przewija się pozytywna energia oraz nadzieja, która ma źródło w objawieniach. „Konstanty nie znał tych okolic, więc kiedy dostrzegł, że nie jest w lesie sam, podjechał bliżej przyjrzeć się, kto jeszcze oprócz niegokręci się pomiędzy drzewami na skraju lasu. – Co to za wioska? – zapytał chłopca, który prowadził owce i dwie krowy. Pastuszek przestraszył się, słysząc ruski język. Przyspieszył kroku, nie reagując na pytanie, tak jakby go nie słyszał albo nie rozumiał. Przeczuwał jednak, że ta maskarada nic nie da, tym bardziej że prowadził ze sobą zwierzęta. – Powtórz, panie, bo nie rozumiem. – Nie jestem stąd, co to za wioska? – ponowił indagację Konstanty. – Grąblin – odpowiedział chłopiec zadowolony, że zna odpowiedź i że będzie mógł się za chwilę oddalić”.